وابستگی پارامترهای پتانسیل موثر جفت به شرایط ترمودینامیکی

همان طوری که آشکار است، خواص ترمودینامیکی اطلاعات با ارزشی درباره نیروهای بین مولکولی می دهد و ما می توانیم این اطلاعات را از طریق روش وارونگی به دست آوریم. تاکنون نتایج متفاوتی برای پارامترهای پتانسیل موثر جفت به دست آمده است. این عدم تطابق نتایج به تفاوت میان تقریبهای موجود در روشهای وارونگی مربوط است. در این مطالعات ما وابستگی پارامترهای پتانسیل موثر جفت به شرایط ترمودینامیکی را از طریق تعریف کمیت جدیدی به نام ضریب دوم ویریال موثر به دست آوردیم. به این ترتیب این وابستگی پارامترهای پتانسیل موثر جفت به شرایط ترمودینامیکی، ‏‎ (t, )‎‏ و ‏‎ (t, )‎‏، برای فازهای گاز و مایع و حالت فوق بحرانی برای انواع سیالات به دست آمده است. در مدل ما، فرض شده است که انرژی پتانسیل پیکربندی بین ‏‎n‎‏ مولکول می تواند به خوشه های دوتایی مستقل با پتانسیل موثر جفت (با پارامترهای حالت مستقل) تقسیم شود. نتایج نشان می دهد که ‏‎ (t, )‎‏ با افزایش دانسیته برای شرایط ترمودینامیکی که فقط برهم کنش جفت در سیستم مهم است، افزایش می یابد. در حالیکه با افزایش دانسیته وقتی که بر هم کنشهای سه تایی و بیشتر برتری دارند، با دانسیته کاهش می یابد. ‏‎ (t, )‎‏ و ‏‎ (t, )‎‏ هر دو با افزایش دما کاهش می یابد که نتیجه ای مشابه با نتایجی است که قبلا به دست آمده است. نکته جالب در این کار تعیین، دانسیته ای است که در آن برهم کنشهای سه تایی، یا به عبارتی خوشه های سه تایی در سیستم شروع به بوجود آمدن می کنند.